Pazartesi, Haziran 22, 2015

Dedemin evi

Kocaman 3 katlı, koridorları 20 m ,750 m2  inşaa halinde duruyor, 1980 lerde yaptırmış. İçinde kendi dahil bir sürü insan yaşamış ama kimse masraf etmemiş.
Ben 30 sene sonra dedem öldüğünde kaldım ilk defa. 

Hayatımda gördüğüm en sinirli en acımasız adamdı, hiç tanışmadık , hiç kucaklaşmadık. Hep ondan korktuk kaçtık.  Kimse ile görüşmedi. Babam, yıllar sonra hasta yatağına düşünce  15 20 gün gitti yanına sonra da öldü.

Kocaman ev yaptırmış torunlar oğullar otursun diye ; hiç bir torunu o hayatta iken orada kalmadı. Kapıdan kovulanlar bir daha gelmedi. Yalnızlık içinde öldü. 

Şimdilerde evinin bahçesindeki mezarına gidince sadece neden dede diyorum? Neden bu inat bu öfke biz sana ne yaptık ? 

Babalar gününde ordaydım. Artık ben de bir baba oldum dede. O yıllardır elektirik tesisatı dahi olmayan evine , babamla elektirik çektik. Salonun tesisatını bitirince babam , ''al  işte bu kadar , ahh benim babacığım  '' dedi. 

Tüm gönlünde şevkat taşıyan babaların babalar gününü kutlarım. Senin de ...