Ben 30 sene sonra dedem öldüğünde kaldım ilk defa.
Hayatımda gördüğüm en sinirli en acımasız adamdı, hiç tanışmadık , hiç kucaklaşmadık. Hep ondan korktuk kaçtık. Kimse ile görüşmedi. Babam, yıllar sonra hasta yatağına düşünce 15 20 gün gitti yanına sonra da öldü.
Kocaman ev yaptırmış torunlar oğullar otursun diye ; hiç bir torunu o hayatta iken orada kalmadı. Kapıdan kovulanlar bir daha gelmedi. Yalnızlık içinde öldü.
Şimdilerde evinin bahçesindeki mezarına gidince sadece neden dede diyorum? Neden bu inat bu öfke biz sana ne yaptık ?
Babalar gününde ordaydım. Artık ben de bir baba oldum dede. O yıllardır elektirik tesisatı dahi olmayan evine , babamla elektirik çektik. Salonun tesisatını bitirince babam , ''al işte bu kadar , ahh benim babacığım '' dedi.
Tüm gönlünde şevkat taşıyan babaların babalar gününü kutlarım. Senin de ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder