40 yaşına geliyorum , geçiyor günler , güneş doğuyor batıyor...
Farkettim ki güneşin altında yeni bir şey yok ( bunu benden önce fark edenler de vardı galiba. bkz. eski ahit )
Kırkına doğru olgunlaşırmış insan, yavaşlamak ve yaşlanmakla ilgili bence bu durum. Olgunluk sa bize hiç bir zaman uzak olmadı. ( kendimi övmeyi çok severim, -kim sevmez ki ? - kim sevmezmi ki ? - evet herkes sever , - herkes bizim gibi sevemez, - neyi ? - dedim ya işte , sen kimsin bu arada ne dalıyon ? - ben bişey demedim ya tamam- lan sus, çarpacam ağzına )
yeni yaşımda , sağlık mutluluk ve huzurdan başka bişey istemem... ( bağla klişeyi oh ne rahat, yeni yıl mı hocam bu, bayram mesajı mı yazıyon sms ile - lan sanane - yok bişey demedim bu ne gerginlik, doğum günün bugün ayıp ama ! - ne isteyeyim sen söyle, sağlıktan önemli bişey var mı , ayrıca biraz da huzur ve mutluluk , gerisi boş. - tamam haklısın ama eğitim de önemli unuttun klişeyi - ne eğitimi aslanım memleketimi kurtaracağız ? - yok ben eğitimi demezsem eksikliğini hissedersin dedim sonradan acaba onu da söylese miydik diye dedim , ağzımdan çıktı bir kere özür dilerim.- tamam senin kafa bulanık uzatmayacağım ,rahat bırak beni , yeni yaşımı düşüneyim biraz)
